Pamięć

To zbiór kilkudziesięciu negatywowych odlewów twarzy. Są wykonane z gipsu, bezpośrednio na głowach ludzi. Obiekty ułożone były na podłodze, na warstwie soli. Wypełnia ona również częściowo wnętrza form, wydobywając fragmenty rysów twarzy.
Anka Leśniak tak pisała w katalogu wystawy: Sól nie została wybrana przypadkowo – ma właściwości oczyszczające, w dawnych wierzeniach odstraszała duchy i złe moce. Ale posiada również negatywną symbolikę, związaną ze zniszczeniem, zagładą – w starożytności, gdy chciano całkowicie zniszczyć miasto, sypano na jego ruiny sól. W pracach Macieja Jabłońskiego sól wydobywa więc negatyw i pozytyw, ciemną i jasną stronę oblicza, a przede wszystkim różnorodność obrazów stworzonych na moment w gipsowych negatywach. Ta instalacja może odnosić się również do zmienności losu, tego, że nic dwa razy się nie zdarza. Artyście nie uda się powtórzyć w identyczny sposób efektu, który uzyskał na tej wystawie.

Sypanie soli na rany to tortura. Powoduje straszny ból. Jednocześnie jednak sól oczyszcza i konserwuje. Sól w tej instalacji łączy się dla mnie z pamięcią. Wydobywa nieostre, mało konkretne kształty. Obraz trwa tylko dopóki ktoś nie poruszy gipsowej formy. Pamięć konserwuje obrazy, to często jedyne, co pozostaje po zdarzeniach. Ale bywa też przekleństwem, sprawiając ból, kiedy w głowie wracają obrazy tragedii. Często chciało by się zapomnieć i żyć normalnie, radośnie, ale sól pamięci nie pozwala – konserwuje traumatyczne przeżycia, przywołuje je w nieoczekiwany sposób, w nieprzewidzianych sytuacjach.