Myśli, słowa, obrazy, odczucia, zapachy. Zdjęcia, książki, przedmioty. Co pozostaje?
Bezkształtna masa. Szara, brudna, pozbawiona formy.
W niej widoczne jeszcze fragmenty. Strzępki, kawałki, niemożliwe już do poskładania. Są świadectwem, że coś było. Było coś dobrego, prawdziwego. Coś pełnego nadziei, ufnego, radosnego.
I nagle coś się stało. To, co rosło – zwiędło i zniszczało. To, co było pełne siły, straciło sens i wiarę. Poddało się destrukcji, nieuniknionemu rozpadowi. Jeszcze widać, że coś było. Jeszcze ktoś pamięta. Jeszcze czasem o tym myśli. Czasem próbuje ocalić, utrwalić, unieśmiertelnić. Ale czas robi swoje. Życie płynie dalej. To co było, znika. Pozostaje…
„Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz…”
Wkrótce powstanie nowe.

Pozostałości, instalacja, przetworzony papier, ok 400 x 500 x 100 cm, 2013